Grensgeval

De volgende dag trekken we samen met Nan en zijn auto erop uit om nog meer stammen en de grens van Thailand en Myanmar en Laos te verkennen. Een hele dag worden we gastvrij ontvangen in allerlei dorpjes en hutjes, maar ook gecontroleerd door het leger die sinds kort hier het door mafiageweld-geteisterde-gebied wil uitzuiveren... De kinderen volleyballen in Myanmar, al was het maar om ook dit land als "bezocht" te kunnen markeren op hun wereldkaart.

Nan laat ons deze grensstreek met zijn prachtige natuur en zijn verschillende culturen zien, op een niet toeristische manier...we genieten!

We eten bij Chinezen (er wordt een half varken met huid en haar opgediend) en gaan op bezoek bij de stam van de "langnekken". Deze dames dragen hun hele leven, vanaf 3jaar, loodzware ringen rond hun nek en benen, die serieuze blauwe plekken veroorzaken op hun schouders, hun een typische lange nek geeft (eigenlijk zakken de schouders naar beneden) en die ze enkel mogen uitdoen bij zwangerschap of bevalling. Het komt ons nogal extreem en absurd over maar de vrouwen en meisjes zijn wel echt knap en zachtaardig en ze weven prachtige sjaaltjes. Onze rugzakken zitten echt propvol, maar we kunnen het toch niet laten... ;)